In de natuur wacht niets op toestemming om te groeien.
Alle energie die een eikel nodig heeft om tot boom te groeien is aanwezig.
Alle energie die een plant nodig heeft om een bloem te geven, is aanwezig.
Een plant of een boom gebruikt alle energie, alle water, alle zonkracht en ruimte die aanwezig is om te groeien.
Het wacht niet op toestemming, het wacht niet op de juiste moment.
Als er geen water is graven wortels dieper de grond is.
Als er beton ligt zoekt de natuur een gaatje om haar groenpracht door te laten gaan.
Het wacht niet tot de betonblok opzij gaat. Het kruipt daar waar het in onze ogen niet kruipen kan.
Waarom wachten wij, mensen, zoveel op toestemming? Op de juiste conditie, op het juiste moment om te leven, om stappen te nemen?
Waarom vertrouwen wij niet op onze eigen energie! Onze eigen ja om een weg te nemen, welke die ook moge zijn?
Waarom blijven wij wachten op de juiste conditie? Twijfelen we, laten we onze emoties de overhand nemen?
Als mijn pensioen er is, dan.... Als ik de lotto win dan.... Als ik kon dan nam ik ontslag... Als , als , als , als...
We vertellen onszelf verhalen. Verhalen over mogelijkheden die we niet nemen. We houden ons vast aan beelden die een grote illusie zijn.
Wat zou er gebeuren als jij vandaag, je energie waarnam, jezelf vertrouwde en wist dat je alle energie bezat om te doen wat er gedaan moest worden.
Als de natuur zo zou twijfelen, zoals wij mensen? Zou de aarde dan nog bestaan?
Linda
Reactie plaatsen
Reacties